Ruud (loper)

Roparun, wat een weekend

Pinksterweekend 2025, de Roparun. Om 7.00 uur verzamelen in Rotterdam bij ‘Dichtbij het hart’ voor een gezamenlijk ontbijt met het team bestaande uit lopers, fietsers, chauffeurs, navigatoren, masseurs en catering ( totaal 22 man ). Een heerlijk en goed verzorgd ontbijt door lunch restaurant ‘Dichtbij het hart’.

Daarna busjes en bakwagens laden en naar vliegveld Twente waar de start was voor de ‘Noord route’. Daarnaast is er ook een ‘Zuid route’ welke startte in Parijs. Op de Noord route startte 45 teams en op de ‘Zuid route’ bijna 200 teams.

Afhankelijk van de opgegeven loopsnelheid van de teams werd de starttijd bepaald. Hoe hoger de opgegeven snelheid, hoe later de start van het team.  Dit om te zorgen dat voor ieder team het finish moment maandag in de loop van de middag zou zijn. Wij mochten starten om 12.40 uur. Op dat moment gelukkig even droog, maar een uurtje eerder bij het wachten nog een behoorlijk zware regenbui gehad tijdens het wachten.

Ik was ingedeeld in team A en mocht als eerste loper ook direct starten voor het eerste blok van 60 km. We liepen met 4 lopers in estafette stukjes van 1,5 km.  We startte direct met een run-bike-run wat inhoudt dat de andere lopers ook mee fietsen en dat je na 1,5 km niet in een busje stapt, maar 4,5 km fietst voor je weer mag lopen. Run-bike-run wordt gedaan op de stukken waar geen begeleidingsbusjes kunnen of mogen komen.

We hebben gedurende dit eerste blok van 60 km veel regen gehad waardoor aanmoedigingen van publiek bij de doorkomsten wat minder was. Helaas verstapte één van de lopers zich tegen het eind. Ze heeft hem wel uitgelopen maar het was twijfelachtig of zij door kon bij de 4 blokken die we als team nog af moesten leggen.

Om ongeveer 17.50 uur werden we afgewisseld door team B die de volgende 60 km. Wij werden naar het basiskamp gebracht waar wij dan 4 uur de tijd hadden om te eten, douchen, een massage en rusten voor we weer naar het volgende wisselpunt werden gebracht. Het eerste basiskamp was bij Anytime fitness in Vroomshoop. Naast belangeloos gebruik van hun sanitaire voorzieningen en douches was er ook een ruimte vrijgemaakt voor massagetafels en eetruimte. Voor rust en slapen waren stapelbedden achter in een bakwagen geplaatst.

Na controle van de geblesseerde loper door de masseurs is besloten dat zij minimaal 1 blok over zou slaan. Improviseren was dus nodig. Besloten was dat één van de fietsers ( voorheen ook gelopen ) zou lopen en dat één van de catering/ondersteuning zou fietsen en navigeren. Daarnaast had een oud-loper van het team die meehielp met het opzetten van het eerste basiskamp afgesproken dat hij in geval van nood weer vanuit Rotterdam terug zou rijden om in te vallen.

Om 23.00 uur namen wij het weer over, wederom voor een blok van 60 km. Na een relatief droge avond kregen wij gedurende de nacht weer te maken met diverse stevige buien. Dit maakte het er niet makkelijker op. Door de regendruppels op het kleine schermpje van de navigatie verschoven de instellingen nogal eens waardoor het navigeren behoorlijk lastig was. Het gevolg was de nodige keren fout lopen, dus weer terug moeten en soms zelfs even contact opnemen met het busje om na live tracking even na te gaan waar we stonden. Dan is een voordeel dat 1,5 km redelijk overzichtelijk is en je wel een idee hebt wanneer je het busje ongeveer bereikt moet hebben. Met name de fietsers die navigeerde baalde daarvan, maar het is accepteren en doorgaan. Mooie doorkomsten gehad bij een hospice waar het personeel wel buiten stond en bij een laan van bezinning waar de namen van dierbaren op de weg geschreven konden worden. Dan weet je weer waar je het voor doet. Hier werd door de teams ook de tijd voor genomen waardoor het daar even wachten was. Ter verzorgen werden hier hamburgers (plane) geserveerd als je op dat moment je reserves aan wilde vullen.

Om ongeveer 4.10 uur werden wij weer afgelost door team B voor hun volgende 60 km. Bij het basiskamp, dit keer bij camping ‘de Waltakke’ in Lochem, was onze rusttijd 4 uur. Ook hier konden we gebruik maken van alle sanitaire faciliteiten. Na een snelle douche tijd om even te slapen ( ongeveer 2 uurtjes ) ’s morgens nog even ontbijten ( tosti ham en een eierkoek en een kop koffie ) en op naar het wisselpunt.

Om ongeveer 9.20 uur namen wij het weer over voor ons laatste lange blok, wederom 60 km. Gebleken was dat de geblesseerde loper niet verder kon en gedurende de nacht hulptroepen opgetrommeld. Het was voor de invaller net niet mogelijk om bij het begin aanwezig te zijn, maar dat wij de eerste 5 km nog even moesten overbruggen. Onze geblesseerde loopster meegenomen zodat zij na 5 km gewisseld kon worden en zo de extra auto mee kon nemen naar het basiskamp. Ook nu weer af en toe stevige buien en een toenemende wind. Dit maakte dit stuk wel pittig. Wel weer enkele mooie doorkomsten, zoals door het proeflokaal van een lokale brouwerij, rondje om het veld bij de Adelaarshorst en wederom een doorkomst over het terrein van een hospice. Heel afwisselend en bij sommige doorkomsten best emotioneel en weet je waarvoor je het doet. In Zutphen moest de loper ( ik liep op dat moment ) van dat moment over de rode loper. Daar stond de burgemeester die je ontving met een handdruk, een medaille een kort dankwoordje en succeswens en daarna mocht je door. Bijzondere momenten zijn dat.

Om ongeveer 14.30 uur werden wij weer afgelost door team B die hun laatste lange blok liepen. De regen was nagenoeg weg, de wind niet waardoor deze voor hun ook best pittig was. Dit keer was het basiskamp verplaatst naar ‘Midden Arnhemse Sport’ vereniging, waar drie kleedkamers beschikbaar waren gesteld voor douchen, en masseren. Hier hadden we 4.30 uur rust, dus snel douchen, eten een massage even rusten.

Om ongeveer 19.35 uur team B weer aflossen voor een korter blok, namelijk 54 km. Doordat wij sneller liepen dan het opgegeven tempo raakte we steeds verder voorin de stoet met teams. De sfeer tussen de meeste teams is onderling heel relaxed maar soms zijn blijken er uitzonderingen ( politie team Rotterdam) te zijn en dan blijkt er zelfs na deze afstand en weinig slaap en het eigenlijke doel toch wel enige competitiedrang te zijn. Zeker omdat ons team ook hoofdzakelijk uit Rotterdammers bestond en er wel enige bekenden in meeliepen. Kortom, toch even een tandje erbij. Gevolg hiervan was dat we steeds verder voorin kwamen te lopen.  Bij een van de doorkomsten die avond liepen we ook door de dorpskroeg. Omdat het ons leuk leek dit met het hele team te doen zijn we uit het busje gestapt en bleek de loper die 30 meter voor ons liep de eerste loper te zijn die dit punt bereikte met vlak achter ons het team van Politie Rotterdam. Om hun voor te blijven steeds stevig doorgelopen wat resulteerde in het feit dat we te snel liepen. Binnen de route zijn controleposten die bepaalde tijdslots hebben waarbinnen je moet passeren. Als je te vroeg bent wordt je niet geregistreerd en lig je uit de Roparun. Hier liepen we dus tegenaan. We bereikten een checkpoint om 0.22 uur waar deze pas om 0.33 open zou gaan, dus wachten. Na 7 minuten kwam het tweede team hier aan en 2 minuten daarna een derde team ( beide niet Politie Rotterdam ). Ook hier was ik op dat moment de loper wat resulteerde in een interview voor Roparun radio omdat wij als eerste team daar waren.

Om 0.33 uur met de drie lopers gelijk van start en om ongeveer 23.50 uur werden met een kleine voorsprong we weer afgelost door team B. Die aan hun blok van ongeveer 54 km begonnen.

Dit keer was het basiskamp bij camping ‘De Spijken’ in Ammerzoden. Ook hier was weer ruimte vrijgemaakt en kon gebruik gemaakt worden van de sanitaire voorzieningen. Omdat de af te leggen afstanden steeds korter worden, worden de rustperiodes ook korter We stonden naast een half open koeienstal en de dieren waren wat onrustig door het rumoer van onze aankomst, waardoor het ondanks de vermoeidheid lastig was in slaap te komen. Toch nog ongeveer 1.15 uur á 1.30 uur geslapen. Vroeg wakker gemaakt en snel even ontbijten (een eierkoek en drie slokken koffie ) en op naar het wisselpunt.

Om ongeveer 5.00 uur team B afgelost en begonnen aan onze laatste blok van 45 km. Het was bij wisseling en tijdens onze 45 km stuivertje wisselen met een ander team om de koppositie. Het mooie was dat het andere team, net als wij uit de regio Rotterdam kwam en verschillende teamleden de trainingen van de lokale atletiekvereniging ‘PAX’ bijwonen. Dit levert een mooie en sportieve concurrentiestrijd op maar op het eind moesten we ze toch laten gaan.

Ook in dit blok bijzondere doorkomsten gehad. De meest emotionele was bij een locatie waar ook een kas stond waarin een ‘herinneringspad’ waarin een wand met foto’s was gecreëerd waarin foto’s waren geplaatst van mensen die overleden waren. Hier zijn we als team doorheen gelopen.  In het team was in 2022 een masseuse mee die kort na die editie te horen kreeg dat zij ernstig ziek was. Zij kon in de jaren daarna niet meer mee en is vorige zomer overleden. Zonder dat wij als teamleden dit vooraf wisten hing er ook een foto van haar tussen. Dit raakt je als team wel en maakt ook meteen weer duidelijk waar je voor bezig bent. Het doel is niet de winst van de Roparun, maar geld inzamelen om het leven te verrijken van mensen die nog maar kort hebben. Rond 9.00 uur werden we afgelost door team B die hun laatste blok van 45 km tot de verzamelplaats liepen. Voor ons team zat de Roparun er op. Snel terug naar ‘Dichtbij het hart’ om even iets te drinken en de bakwagens en busjes te ontruimen en stickers van sponsoren te verwijderen.

Hierna om 13.30 uur richting Blaak vertrokken om team B op te wachten ‘in de fietssluis’. Wij als team 41 ‘Doit2Gether’ bereikte als tweede team de tijdwaarneming bij het finishgebied. Van daaruit doorgelopen naar de Binnenrotte waar we werden door een enthousiast publiek.

Naast de ambassadrice van de Roparun ( Nelle Cooman) waren er ook mensen die ziek zijn aanwezig om de teams te bedanken voor hun inzet. Het is ook mooi om dit met het gehele team ( niet alleen lopers en fietsers, maar ook chauffeurs, navigatoren, masseurs, catering en andere ondersteuning ) te doen. Deze prestatie bereik je niet alleen met de lopers. Na afloop nog geproost op het succes waarna iedereen moe maar voldaan naar huis ging.

Een korte opsomming:

• De af te leggen afstand was 556 km
• We hebben deze afstand in 50 uur afgelegd
• De fietsers hebben ieder ruim 277 km gefietst
• Chauffeurs en navigatoren hebben de lopers 277 verplaatst en gezorgd dat veilig gewisseld kon worden
• De lopers hebben ongeveer 70 km gelopen en daarnaast ook nog de nodige km’s gefietst bij de run-bike-run stukken
• Wat er bij de catering doorgegaan is aan water, sportdrank, koffie, macaroni, nasi, tosti’s, snelle jelle’s, eierkoeken, marsen en snickers door is gegaan weet ik niet, maar vast veel. Ook dit werd gesponsord door een supermarkt (die met het rode logo en de jongensnaam in witte letters)
• Hoeveel massageolie de masseurs gebruikt hebben weet ik ook niet maar ze zijn behoorlijk druk geweest om iedereen weer topfit te krijgen voor hun volgende blok
• Wij als team ruim 15.000 euro opgehaald hebben voor de stichting Roparun waarmee ze mooie wensen uit kunnen laten komen

Het was voor mij een mooie, maar ook op momenten emotionele, ervaring. Het heeft mij wel inzicht gegeven op de vraag, hoe ga ik om met een intensieve inspanning, wel rust, maar weinig slaap en veel km’s in een korte tijd.

Doit2Gether met een mooi en gezellig team waarin ik mij direct opgenomen voelde en waarbij alles gezamenlijk opgepakt wordt. Of er een volgende Roparun voor mij komt weet ik nog niet.

Het is zeker geen eens maar nooit weer.